Wat is misclassificatie?

De definitie van misclassificatie is de handeling of het geval van iemand of iets in de verkeerde groep of categorie indelen.

De term misclassificatie wordt vaak gebruikt in verband met misclassificatie van werknemers. Misclassificatie van werknemers vindt plaats wanneer een bedrijf een werknemer voor belasting- en juridische doeleinden classificeert als een freelancer, maar hen behandelt als een werknemer.

Er zijn arbeidswetten die de misclassificatie van werknemers verbieden, aangezien dit resulteert in lagere belastinginkomsten voor de overheid en een algemene schending van de rechten van werknemers.

Waarom zou een bedrijf een werknemer verkeerd classificeren als een freelancer?

Een bedrijf kan per ongeluk een werknemer verkeerd classificeren als een freelancer, of ze kunnen dit opzettelijk doen om belastingen en kosten die gepaard gaan met het in dienst nemen van een werknemer te ontlopen.

Het inhuren van een freelancer is voordeliger dan het inhuren van werknemers. Bedrijven hoeven geen compensatiepremies, gezondheidszorgvoordelen, kantoorruimte en uitrustingskosten te betalen aan freelancers of inkomstenbelasting, werkloosheidscompensatie en werkloosheidsbelastingen in te houden.

Hoe beïnvloedt misclassificatie werknemers?

Verkeerd geclassificeerde freelancers werken zonder de wettelijke bescherming die normaal gesproken aan werknemers wordt geboden. Wettelijke beschermingen omvatten minimumloon- en urencodes, werknemerscompensatie en werkloosheidsverzekering, ook bekend als werkloosheidsuitkeringen.

In de VS zullen verkeerd geclassificeerde werknemers zelf alle sociale zekerheid en Medicare-belastingen moeten betalen.

Hoe weet je of een werknemer verkeerd is geclassificeerd?

De beste manier om te weten of een werknemer verkeerd is geclassificeerd, is door te kijken naar de relatie van de werknemer met het bedrijf. Werknemers en freelancers hebben duidelijke verschillen in hoe het werk wordt uitgevoerd, hoe ze worden betaald en hun verantwoordelijkheden.

Type relatie: Werknemers van een bedrijf werken doorgaans voor een enkele werkgever die financiële controle heeft over hoe ze de werknemer betalen. De werkgever houdt loonbelastingen in op de salarissen van de werknemers.

Freelancers zijn zelfstandigen, werken vaak voor meerdere klanten tegelijk en sturen facturen om betaald te worden. Ze betalen hun eigen inkomstenbelasting en zelfstandigenbelasting omdat ze niet op de loonlijst van het bedrijf staan.

**Controle over het werk: ** Werkgevers houden direct toezicht op het werk van hun werknemers en bepalen welke tools, apparatuur en workflows ze zullen gebruiken.

Freelancers kiezen hun eigen tools en beslissen hoe ze het werk zullen voltooien.

**Werkuren en toezicht: ** Werknemers hebben doorgaans een vast werkschema.

Freelancers kiezen wanneer ze gaan werken.

**Expertise en training: ** Werknemers ontvangen training en langetermijn-carrièreontwikkeling van hun werkgevers.

Freelancers betalen doorgaans zelf voor hun training en vaardigheidsontwikkeling.

Overheidsregulators zoals het ministerie van arbeid gebruiken en bieden een reeks tests en vragenlijsten om te bepalen of een werknemer verkeerd is geclassificeerd.

In de VS heeft de Internal Revenue Service (IRS) de 20-delige test ontwikkeld, vaak de "Right-to-Control Test" genoemd, om te evalueren wie controleert hoe het werk wordt uitgevoerd.

Bedrijven moeten deze tests gebruiken om ervoor te zorgen dat ze werknemers niet verkeerd hebben geclassificeerd. Daarnaast moeten bedrijven stappen ondernemen in hun interne processen en contractregelingen om toekomstige misclassificatie van werknemers te voorkomen.

Disclaimer: Deze inhoud wordt alleen gepubliceerd voor informatieve doeleinden en is niet bedoeld als juridisch of fiscaal advies. Raadpleeg een professional voor begeleiding.